در نهایت پس از دو سال و انتشار ۴۵ شماره، پیتر توماسی و پاتریک گلیسون به کار خود در کمیک های سوپرمن پایان دادند و با روی کار آمدن برایان مایکل بندیس به عنوان نویسنده جدید، مرد پولادین وارد عصر جدیدی از ماجراجویی شد. دو سال پیش با شروع رویداد تولدی دوباره، سری کمیک های اکشن ریبوت شد و سری سوپرمن با شماره گذاری جدید کار خود را آغاز کرد و چاپ داستان های هر کدام از این عناوین به دست یک تیم خلاق افتاد. پس از ۵ سال ناکامی در دوره‌ی نیو ۵۲، سری جدید کمیک های سوپرمن، بالاخره برای باری دیگر توسط طرفدارانش مورد استقبال قرار گرفت و این شخصیت دوباره جایگاه حقیقی خود را در دنیای کمیک بدست آورد.
پیتر توماسی (نویسنده) و پاتریک گلیسون (نویسنده و طراح چندین شماره از سری سوپرمن) با کمیک Superman Special، پس از دو سال به کار خود پایان دادند. این کمیکِ ویژه که از لحاظ داستانی ادامه‌ی آرک سفر به جزیره دایناسورها است، تمامی عناصری که سبب موفقیت سری ۴۵ شماره ای سوپرمن شده بود را در خود داشت. به منظور بزرگداشت عملکرد توماسی و گلیسون و پایان این دوره‌ی فوق العاده از داستان های سوپرمن، تمامی عواملی را که سبب موفقیت کمیک سوپرمن در سری تولدی دوباره شد را مورد بررسی قرار می دهیم.
آشنایی با مردِ فردا
یکی از مهم ترین دلایل زیبایی دی سی کامیکس، تاریخ جذاب آن است. حتی قبل از رویداد بحران در دنیاهای نامحدود (در سال ۱۹۸۵) نیز، بسیاری از کاراکتر های دی سی مسن تر، ازدواج کرده و صاحب فرزند شده بودند. با پایان این رویداد و تبدیل شدن تمام دنیاهای موازی به یک دنیای واحد، روند رشد و تغییر ابرقهرمانان همچنان ادامه پیدا کرد. سوپرمن هرگز قهرمانی نبوده که متعلق به یک نسل خاص باشد؛ به عبارت دیگر، او به همراه بتمن و واندرومن همواره سه قهرمان اصلی و ثابت دی سی بوده اند. اما این ثبات شامل زندگی شخصی سوپرمن نیز می شود؛ پنجاه سال طول کشید تا بالاخره در سال ۱۹۹۶ با لوییز لین ازدواج کرد. ازدواجی که با شروع دوره‌ی نیو ۵۲ از تاریخ کمیک های سوپرمن حذف شد و فرصت رشد را از سوپرمن سلب کرد.
پس از رویداد تولدی دوباره، این بار نسخه ای از سوپرمن به خواننده عرضه شد که یک رهبر، یک شوهر و یک پدر بود. این نسخه از سوپرمن که متعلق به دوره‌ی قبل از فلش پوینت است با سوپرمن دوره‌ی نیو ۵۲ که مجرد و جوان تر بود، تفاوت فاحشی داشت. کلارک، لوییز و پسر کودکشان جاناتان، در یک مزرعه‌ی کوچک در همیلتون زندگی می کردند. چنین تغییری در زندگی سوپرمن، قابل مقایسه با هیچ کدام از دوره های قبل نیست.
این نسخه از سوپرمن، فرد کاملاً بالغی بود که توانست نقش مورد احترام ترین قهرمان کمیک بوک را به خوبی ایفا کند. او تبدیل به یک مرد مقتدر . شریف شده بود، بدون آنکه ذره ای کهنه یا به اصطلاح از مد افتاده به نظر برسد. بدون شک، این خرد و جدیت در رفتار او از پدر شدن کلارک ناشی می شود. هم چنین، پدر شدن، فرصت های بسیاری را برای رشد شخصیتش فراهم کرد. شاید بتوان گفت این نسخه از سوپرمن، چیزی بود که همه‌ی طرفداران سوپرمن سال ها آرزویش را داشتند.
ماجراجویی جدید برای تمام گروه های سنی
تبدیل کلارک کنت از یک جوان در جستجوی یک عشق بدون اساس به یک فرد بالغ و متاهل، لحن داستان های سوپرمن را تغییر داد. حس مسئولیتی که سوپرمن در قبال محافظت از متروپلیس، همیلتون و کل زمین احساس می کند، امری تغییر نیافتنی است؛ هم چنین این حس او، وارد بخش جدید زندگی اش، یعنی خانواده‌ی او شده بود. این بار اتفاقاتی که در بخش زندگی ابرقهرمانی کلاک کنت اتفاق می افتاد، تنها به نجات انسان ها یا جهان ختم نمیشد؛ بلکه هر کدام از این تهدیدها، یک درس جدید برای او و خانواده اش نیز محسوب میشد.
ماجراجویی های خطرناکی که در هر آرک داستانی وجود داشت، جوری روابط خانوادگی را هم درگیر خود کرده بود، که هم والدین و هم بچه ها می توانستند به راحتی با این داستان ها ارتباط برقرار کنند. به عبارت دیگر، شخصیت پردازی کاراکترها و نوع داستان ها به گونه ای بود که می توانست تمام گروه های سنی را به سمت خود بکشد.
داستان هایی که قرار است دامنه‌ی وسیعی از گروه های سنی را به خود جذب کند، دارای یک سری ویژگی های خاص هستند؛ که البته توماسی، گلیسون و دیگر همکارانشان به درستی به این ویژگی ها پی برده بودند. در دوره نیو ۵۲، اکثر داستان های سوپرمن برای بچه ها و افراد کم سن و سال، مناسب نبودند. خوشبختانه، داستان های سوپرمن در سری تولدی دوباره، این ویژگی منفی را نداشت. ادبیات مورد استفاده در داستان های این سری به گونه ای بود که مخاطبین با هر رده سنی می توانستند آن را بخوانند. هم چنین، مفاهیم و ایده های هر داستان برای تمامی افراد (حتی بچه ها) قابل درک بود.
شخصیت های منفی نیز از این قاعده مستثنا نبودند و جوری نشان داده شدند که مناسب همه‌ی رده های سنی باشد. حتی داستان هایی که لحن تلخ تری داشتند و به موضوعاتی مثل اخلاق، ظلم و مرگ می پرداختند، به گونه ای عرضه شدند که هر رده‌ی سنی بتواند درک خاص خود را از آن موضوع داشته باشد. مثلاً داستانی در مورد مرگ حیوان خانگی خانواده‌ی کنت به گونه ای بود که سبب می شد مخاطب کم سن و سال که درک محدودتری دارد، بتواند با پدیده‌ی مرگ آشنا شود؛ در همان حال، لایه های پیچیده تری از این اتفاق تلخ را به مخاطب بزرگسال عرضه می کرد. لایه هایی که قطعاً برای کودکان قابل درک نیست. می توان گفت تمام ۴۵ شماره‌ی داستان های سری سوپرمن در تولدی دوباره به گونه ایست که همه‌ی افراد خانواده، صرف نظر از سن و سال، می توانند از آن لذت ببرند.
خانواده محور بودن داستان ها
مهم ترین عنصری که سبب موفقیت و محبوبیت این سری از داستان های سوپرمن شد، “خانواده” است. قبل از پیتر توماسی و پاتریک گلیسون، مفهوم سوپرمن به عنوان یک مرد خانواده هرگز به خوانندگان کمیک عرضه نشده بود. حتی در داستان مشهوری مثل Kingdom Come، سوپرمن تا زمان باز نشستگی اش، صاحب بچه نشد. این تنها دوره در تاریخ سوپرمن است که او علاوه بر ازدواج با لوییز لین، صاحب فرزند نیز هست. این اتفاق به عنوان یک واقعیت کاملاً برگشت ناپذیر شخصیت سوپرمن را تحت تاثیر قرار داد و هم اکنون به قدری بزرگ است که شاید تنها یک معجزه یا بحران بتواند آن را تغییر دهد. کمیک های سوپر سانز (Super Sons) و دیگر کراس اوورها، سبب شد تا این عنصر “خانواده محور بودن” در داستان های سوپرمن همچنان با قدرت به راه خود ادامه دهد.
تبدیل دائمی سوپرمن به یک مرد خانواده، بازخورد بسیار مثبتی را از سوی طرفداران دریافت کرد و به بهترین شکل ممکن نتیجه داد. داستان های بسیار با کیفیت، اتفاق های هیجان انگیز و بروز رسانی شخصیت ها نیز سبب شد تا این سری از داستان های سوپرمن، تحسین منتقدین را نیز بر انگیزد.
به نظر نمی رسد حتی با آمدن نویسنده‌ی بزرگی مثل بندیس تغییری در این روند صورت گیرد؛ چرا که او قبلاً در داستان های جسیکا جونز و اسپایدرمن (مایلز مورالز) نشان داده که خانواده، عنصر مهمی در داستان هایش است. بنابراین تغییراتی که در سری تولدی دوباره به وجود آمد، می تواند در پیشبرد داستان های سوپرمن به بندیس کمک کند. با اینکه دل مان برای این سری از داستان های سوپرمن تنگ می شود، اما تاثیرش تا مدت ها در ذهن مان باقی خواهد ماند و باعث می شود تا برای سری جدیدی که بندیس نویسندگی آن را بر عهده دارد مشتاق تر شویم.
